Ster: Waar en hoe ben je ermee begonnen muziek te spelen ?

Reeds in mijn kleinste jaren, op de lagere school, leerden wij de basiskennissen van notenleer en fluit. Er zijn er die zich deze houten fluit nog herinneren met haar zeer eigenaardige toon! Toen ik negen jaar was, op de Academie in Gosselies (Charleroi) volgde ik lessen voor piano, notenleer en uitspraak (ik ben dol op zingen). Spijtig genoeg, drie jaar later, onaangename gezinsomstandigheden brachten een einde aan mijn muzikale activiteiten.

Ster: Waarom koos je voor de alt saxofoon en welk was je loopbaan sedert dat je hem bespeelt ?

Muziek is een stuk van mijn leven, ze is mijn energiebron. Ik ben dol op de King Elvis met zijn duivelse ritmes, maar ook de Beatles, Supertramp, Genesis, Police, Dire Straits, Barry White, Gloria Estefan, Gloria Gaynor, Eric Clapton, Johnny Halliday, Charles Aznavour en nog veel andere.
In 1984 heb ik beslist opnieuw muziek, notenleer en een ander instrument aan te pakken. Mijn keuze ging naar de alt saxofoon. Het is door het luisteren naar de muziekstijlen van de jaren 50 tot 70 dat de sound van de saxofoon in mijn hoofd galmde. Ik zocht zo veel documentatie als mogelijk over de verschillende kunstenaars zoals Stan Getz, Sonny Rollins, Charlie Parker, Lester Young, Phil Woods, Gerry Mulligan, Paul Desmond, John Coltrane……David Sanborn.
Ik nam de beslissing mij in te schrijven bij de Academie van Oudergem, bij Mw. Capouillez (voor de notenleer), bij de H. Jacquet (voor de saxofoon) en het cyclus van zes jaren te voltooien bij de Academies van Etterbeek (notenleer), van Sint Pieters Woluwe bij de H. Philippe Leblanc (saxofoon) et van Sint Lambrechts Woluwe bij de H. Jocelin Denis (saxofoon).
Vanaf mijn vijfde jaar praktijk aan de saxofoon, deed de wil andere instrumenten te ontmoeten zich voelen. De Heer Jacquet kwam op het gedacht mij naar de Koninklijke Harmonie van Mont-Saint-Pont te sturen (een klein gehucht van Eigenbrakel). Deze stond onder de leiding van de Heer Jean-Jacques Vertenoeuil, trompet bij de Muziek der Gidsen.

In 1997, nodigde de Heer Vertenoeuil mij uit om deel te maken van de Fanfare van Kasteelbrakel.
Tijdens de herfst 1998, vond een prachtig wisselkoncert plaats tussen de Harmonie van Mont-Saint-Pont en de Koninklijke Harmonie van Vilvoorde. Ik was zeer onder de indruk van de werken die door de harmonie vertolkt werden, het was onder de leiding van de Heer Paul Schoovaerts. Ik was vast besloten mij te informeren over de mogelijkheden om bij deze harmonie mee te spelen, ook wanneer ik geen Nederlands spreek. Paul aanvaardde mij met open armen! Bedankt Paul want, sedert deze datum ben ik bij jullie, in de Ster.

In Vilvoorde was de ontvangst zeer aangenaam en nooit zal ik mijn twee vrienden vergeten : Fernand Burton en Willy Janssens die het nooit nalieten mij enkele wel aangekomen raden gaven. De zin om mij te verbeteren heeft mij vermoedelijk ertoe gevoerd de cursus van lezing transpositie te volgen bij de H. Philippe Lambert, op de Academie van Watermael-Bosvoorde.

Ster: Spelen je ouders ook muziek of heb je broers en zusters die een instrument bespelen ?

Mijn familiaal midden was nooit gunstig voor een muzikale omlijsting. Dit is natuurlijk een grote bemol in de praktijk en de evolutie van de muziek. Het feit dat ik cursussen op de academies volgde, dat ik muzikanten ontmoet ter gelegenheid van de repetities en concerten en het dagelijks luisteren naar alle muzieksoorten hebben me de kracht gegeven om vooruit te komen maar ik zou graag verder gegaan zijn…

Ster: Bekleedt de muziek een grote plaats in je leven ?

Ja zeker, met drie harmonieën ! !! Zonder muziek is er geen leven, het is zij die ons het ritme geeft, de hartslagen zijn een voorbeeld ervan. Ze is ook een prachtige avontuur, bij ieder uitgevord werk kunnen wij ons in de stemming zetten van de verschillende tijdperken. De keuze van ons instrument betekent een interesse voor zijn geschiedenis, de lectuur en het beluisteren van opnames geven ons deze mogelijkheid. Sedert het vierde kwartaal van het jaar 2003 heeft onze vriend Gilbert Vanden Berghe ons “100 jaar jazz” ven Nieuw Orleans tot op heden laten ontdekken; zijn artikelen zijn uiterst interessant over deze fabelachtige tijdperken.

Ster: Welk beroep oefen je uit?

Sedert tien jaar ben ik bediende (voltijds) in een VZW die zich bezig houdt met toxico-afhangende personen (geneesmiddelen, tabak, alcohol, drugs) die zich in gevangenissen bevinden (op het Brussels grondgebied en in Ittre). Het is een tamelijk veeleisend werk, dagelijks ben ik geconfronteerd met de menselijke armoede. Daarbij komen meer administratieve taken : beheer van het personeel, relaties met de subsidiërende overheden, de functie van raadgever in preventie et bescherming van het werk in het midden van twaalf centrum « toxicomanie ».

Ster: Heb je andere hobbies ?

Muziek is mijn meest liefkozen tijdverdrijf, maar dit was niet altijd het geval. De praktijk van verschillende sporten trok mij ook aan, zoals alpenski, ijsschaatsen, zwemmen, bowling, zweefvliegtuig, U.L.M., aerobic, fitness.

Ster: Sedert wanneer ben je bij ons en hoe ben je bij ons gekomen ?

In juni 2000 heeft Paul mij gevraagd in zijn harmonie in Evere te komen. Maar ik speelde reeds in drie harmonieën en het was onmogelijk een vierde erbij te nemen. Ik ben dus gedwongen geweest van de harmonie van Vilvoorde ontslag te nemen.

Ster : Je bent onlangs schatbewaarder geworden, is het een taak die zwaar te vervullen is?

Moeilijk ? Neen. Het is een opdracht die een kennis en een meesterschap van het boekhoudingplan vereist, alsook een regelmatige aanwezigheid, een goede organisatie en een foutloos klasseren van de verschillende bewijsstukken. Het spreekt vanzelf dat dit een bijkomend werk is na mijn werkdag en na de herhalingen, maar ik plaats het tijdens het weekeinde.

Ster: Hoe heb je de eerste concerten beleefd ?

Ik weet het niet meer zo goed maar het moet een enorme stress geweest zijn, alles ging veel te snel. Ik hield mij alleen met één ding bezig: alle muziekstukken verzekeren van het begin tot het einde zonder valse noot, maar het was niet altijd gewonnen! Nu gebeurt het nog, bij belangrijke concerten, dat ik een beetje spanning voel, maar de organisatie van het spektakel is zo goed gestuurd dat alles op een prachtige manier verloopt.

Ster : Zijn er één of meerdere concerten die in je geheugen blijven ?

Ja, ik denk in het bijzonder aan de concerten die wij in de Bozar gegeven hebben, indrukwekkend door de afmetingen van het podium, van de zaal, van het aantal toeschouwers maar eveneens door de diversiteit van het spektakel (wij zaten op de eerste rang !). De optredens op de Grote Markt met Karinne Bosanne en Willy Adams zijn zeer aangenaam door de vreugde van het publiek en het verheven kader. En, vanzelfsprekend, het eindejaarsconcert waar Paul en Léontine ons telkens een nieuwe, talentvolle kunstenares uitzoeken.

Ster :Hoe leef je met de stress van onze chef vóór een belangrijk concert zoals het eindejaarsconcert of een ander ?

Meerdere weken vóór een belangrijk concert voelen wij reeds de nerveuze spanning van onze chef maar wij weten allen dat hij zijn best doet en dat hij wil dat alles perfect is. Voor wat mijzelf betreft, wanneer het concert er is, volg ik de volgende leuze: “De hele kunst bestaat erin de overschot aan stress niet te “pompen” wat onze dosis is reeds verzadigd.” Dus, een oor dient om de instructies te volgen en met het andere oor word de rest geëvacueerd. Achter het podium concentreer ik mij op mijn ademhaling en ik maak leegte in mijn hoofd. Zodra ik aan de pupiter zit is mijn concentratie maximaal.

Ster : Welk bericht zou je aan de muzikanten van het orkest overbrengen, jongen en minder jongen, en aan de orkestleider ?

Neem uw pret, amuseer U in de muziekkunst, men vindt er een enorme vreugde. Blijf de wil hebben zich over de jaren te verbeteren, laat de moed niet al te snel vallen, omring u met ervaren muzikanten.

Ik had zelf het genoegen Olivier Groutaers uit te nodigen om bij de pupiter der trompetten bij de Ster te komen. Ik heb hem voorgesteld zijn meter (voor de muziek) te worden. Hij heeft dit dadelijk aanvaard, ik ben aanwezig wanneer hij mij nodig heeft voor een lift met de wagen of voor allerhande inlichtingen. Ik vind de formule aangepast, de jongen weet dat hij zijn peter of zijn meter mag roepen zodra hij dit wenst, dit schenkt hem zekerheid, dit leidt hem in het organiseren van zijn muzikaal leven en ontlast een beetje zijn ouders.

Bedankt, Paul, voor alles dat je ons meebrengt : de diversiteit van het repertorium, de keuze der muziekstukken, je dynamisme, je wel eigenaardige manier om een orkest te sturen.
Dank aan Léontine, aan onze Voorzitter, aan Fernand die hun uren niet tellen opdat wij iedere woensdag van ons muzikaal plezier zouden kunnen genieten. Ook een dankwoord aan de “kleine welwillende handjes” ter gelegenheid van meer uitzonderlijke manifestaties zoals stoofvlees, stoemp, eindejaarsconcerten… zonder hen zou niets hetzelfde zijn. Dank aan Michel voor het opbouwen van onze internet site http://desterevere.possoz.info/
Aan Philippe voor zijn prachtige fotoreportages. En, tenslotte, dank aan jullie allen om daar te zijn.

Tot woensdag voor nieuwe avonturen.

Vertaling: Gilbert VdB