Ster: Waar en hoe ben je begonnen met muziek te spelen?

Andrew:Ik was amper 9 jaar oud wanneer ik begonnen ben met cornet te spelen in een groep beginnelingen in Brass Band, en dit iedere zaterdag morgen.
Met 12 jaar speelde ik verder in de groep junioren en reeds toen speelden wij in concerten en wedstrijden.
Met 14 werd ik opgenomen in de groep senioren, met twee repetities per week, en aanvullende repetities voor de wedstrijden.

Ster: Waarom heb je de trompet gekozen?

Andrew: Ik heb een trompet gekocht hier in België om met de harmonie te kunnen spelen. Ik vind dat de muziekstijl meer voor dit instrument geschikt is.

Ster: Bespeel je ook een ander instrument?

Andrew:Ja, ik speel ook graag cornet en bugel omdat de klank anders is, hij is zachter en ook veel warmer als de trompet.

Ster: Heb je ooit er aan gedacht beroepsmuzikant te worden?

Andrew: Altijd heb ik gedacht : « de dag waarop ik betaald wordt om muziek te spelen, zal ik de «PRO» van de muziek worden ».
Indien ik muziek speel, is het eerst en vooral omdat de muziek een van mijn vermaken is, zoals sport en mijn beroepsloopbaan en dat ik hierdoor over geen tijd meer beschik om mij eraan meer te besteden en meer eraan te denken. Mijn beroep in de textielwereld is reeds niet zo eenvoudig. Hierdoor is een goede loopbaan in de muziek noch moeilijker om ze vandaag verder te voeren.

Ster: Sedert wanneer speel je bij ons, en hoe ben je bij ons geland?

Andrew: Ik speel bij de “Ster” sedert 1999, dus sedert zeven jaar. Mijn eerste concert speelde ik in het park Josaphat. Toen speelde ik in Haren en ik heb gehoord dat de Ster een trompet nodig had. Twee concerten later ben ik dan meer regelmatig bij de groep gekomen.

Ster: Je bent een Engelsman, is de Belgische mentaliteit in het midden van het orkest verschillend van bij jou?

Andrew: Ja, ik voel dat er niet genoeg nieuwe muzikanten zijn en dit is een probleem dat meer bijzonder bij jullie in België vaststelbaar is.
Ik vergelijk muziek met sport, en ik vind het jammer dat de ouders moeten betalen opdat hun kinderen muzieklessen buiten de school zouden volgen. Bij ons, in Engeland maken muziek en sport deel uit van het schoolonderwijs.
Ik had het geluk geboren te worden in een klein dorp van de stad Huddersfield, in de streek Yorkshire. Huddersfield is spijtig genoeg weinig bekend voor zijn voetbalploeg (we hebben ze niet gezien op de Mundial!), maar ze is zeer bekend voor haar Brass Band, voor haar mannenzangkoor en ook voor zijn stadhuis dat beroemd is als het beste van de streek voor haar puur natuurlijke akoestiek. Het is geweten dat Huddersfied een Brass Band, orchestrale Philharmonieën, en ook harmonieën met een zeer goed niveau in ieder dorp bezit.

Ster: Speel je ook in een andere groep?

Andrew: Ja, actueel speel ik cornet in de Brass Band te Kapelle op den Bos. Ik heb gespeeld in het orkest van de “British School”, in de Harmonie van Haren, in de Harmonie van Drogenbos, in de Harmonie van Hombeek en in de Brass Band van Grimbergen.

Ster: Welke muziekstijl luister je of speel je het liefst?

Andrew: Iedere muziekstijl bevalt mij, over de filmmuziek, van de klassieke tot rock en pop. Voor het ogenblik luister ik veel swing van de jaren 50 en 60, als voorbeeld “the Rat Pack”,», Frank Sinatra, Dean Martin en Sammy Davis junior.

Ster : Welke is je beroepsactiviteit?

Andrew: Ik ben een kledingstoffentechnikus. Ik heb zopas de functie van aankoper en ontwerper voltooid in Brussel voor collecties bij een groothandelaar van kledingstoffen “haut de gamme” voor mannen, maar niet vanzelfsprekend voor gelijk wie: de heer Vincent Kompany, Prins Laurent, Helmut Lotti, onze Engelse beroemdheid David Beckham, de vrouwenbetovenaar, Leonardo Di Caprio, en de beste voor het laatste, onze zeer geliefde Voorzitter de Heer Moreau.

Ster: Je beroep roept je terug naar Engeland, hoe leef je daarmee?

Andrew: Ik leef daarmee op positieve wijze maar, wees ervan overtuigd, met grote ontroering, een stuk van mij zal altijd in België blijven.
Ik keer naar mijn geboorteland, Engeland, terug, na bijna tien jaren verblijf in Brussel, om de taak te vervullen als directeur voor design en verkoop in een kledingstoffenfabriek in de Yorkshire. Ik gaf mijn ontslag om naar mijn wortels terug te keren. Dus, voor het ogenblik, presteer ik mijn vooropzegtijd in de afwachting dat de maatschappij mij zou vervangen en dit ten laatste tot de maand december.

Ster : Welke herinneringen zul je bewaren van die tijd in ons midden ?

Andrew: Ik zal te veel herinneringen hebben. De eerste die mij opvalt is de mijne en ze zal voor mij blijven. De tweede is dit concert met jullie in Frameries, in een zaal die mij aan Vera Lynn liet denken, omwille van haar houten structuur met stalen zuilen in de stijl van toen. De derde is dat ik heb mogen spelen in een groep zoals de Ster, met een Belgische humor die volgens mij uitstekend is.

Ster: Welk bericht zou je aan de muzikanten van het orkest willen overlaten?

Andrew: Goed en langdurig voortzetten van het vermaak onder jullie en de toeschouwers.
EN VERGEET NOOIT : muziek is internationaal, niet Engels of Vlaams of Frans.
En «de chef blijft de chef»
Tot binnenkort. Ik zal zo dikwijls mogelijk naar België terugkeren en, vooral, dank aan allen voor alles wat jullie mij gegeven hebt en aan mijn hart geschonken hebt.