SCHOOVAERTS Paul Diegem

, door Paul Schoovaerts

Paul werd geboren in Elsene op 14 januari 1951 en woont te Diegem.
Zijn eerste stappen in de wereld van de muziek zette hij aan de Muziekacademie van Schaerbeek.

Hij vervolgde zijn studies aan de Muziekacademie van Vorst, waar hij in 1969 de Medaille van de Regering behaalde voor klarinet.

Zijn lesgever was niemand minder dan de Heer Jean Tastenoe.

Daarna studeerde hij aan het Koninklijk Muziekconservatorium te Gent en onder leiding van de zelfde leraar behaalde hij er prijzen van klarinet, transpositie, kamermuziek en notenleer.

Jean Tastenoe wist welk talent hij gekneed had en raadde Paul aan deel te nemen aan de toetredingsexamens van de Belgische Militaire Muziekkorpsen, examens waar hij in slaagde en sindsdien maakt hij deel uit van de Koninklijke Muziekkapel van de Belgische Luchtmacht., waar hij tweede klarinetsolo werd en later secretaris.

Van 1970 tot 1973 was hij ook klarinetsolo van het orkest " Jonge Muzikanten Koningin Elisabeth ".

Hij was ook leraar aan de muziekscholen van Vorst, Jette en Evere.
Hij trad in het huwelijk en is de fiere vader van drie kinderen.

In 1974 nam hij bij de Koninklijke Harmonie " Ste Cecilia " uit Machelen, de directie over van Kommandant-Kapelmeester Heldenberg, taak die hij volhield tot eind 1982.

Ondertussen werd hij in 1976 door de Koninklijke Harmonie " De Eendracht " uit Haren, gevraagd om de leiding over te nemen van de plots overleden Henri Wingelinckx. Een zeer delikate taak om deze grote muziekkenner, dirigent en toondichter op een bekwame manier op te volgen.

De nieuwe dirigent tilde deze harmonie in een minimum van tijd op tot een zeer hoog niveau en oogste veel succes op concerten in binnen- en buitenland (Rotterdam, Waldesch, Nouzonville, Lille, enz...)

Hij nam met deze band, twee L.P.’s en één C.D. op.

Wegens een meningsverschil met één bestuurslid gaf hij in 1994 het dirigeerstokje van de herdoopte Koninklijke Harmonie " De Eendracht " in " Brussels Concertband " over aan zijn vriend-dirigent Guido De Ranter.

In 1959 werd Paul actief bij de Koninklijke Harmonie " De Ster " te Evere en vervoegde er zijn vader als trouw muzikant.

Deze maatschappij stond toen onder leiding van Pierre Weemaels. Deze bekwame en eminente toondichter, musicus, leraar en dirigent leerde alle knepen van het vak aan de jonge dirigent. Het was voor hem dan ook een groot voorecht toen hij in 1979 het dirigeerstokje van zijn vriend en meester kon overnemen.

" Al wat ik geleerd heb om harmonie’s te dirigeren, heb ik aan Pierre Weemaels te danken " hoort men Paul Schoovaerts meer dan ééns zeggen.

In 1981 waagde hij zijn kans op het Internationaal Dirigenten Concours van het Wereldmuziekconcours te Kerkrade (Nederland).

Uit de ongeveer negentig aanvragen werd hij, tesamen met 3 Japanners, 2 Amerikanen, 2 Duitsers, 4 Fransen, 6 Nederlanders, 2 Nieuw-Zeelanders, 3 Luxemburgers en een andere landgenoot weerhouden.

Hoog muzikaal niveau gewaarborgd !

Hij was dan ook niet weinig fier om van J.P. Laro (hoofd-leraar orkestdirectie harmonie en fanfare aan het Brabants Muziekconcervatorium en examinator van alle overige conservatoria in Nederland) en H. Schaal (Muziekinspecteur van de Bundeswehr), de beoordelingsfiches van de jury te mogen ontvangen met meer dan 75% der punten. In geen geval een meeloper op zo’n zwaar concours.

In 1988 nam Paul Schoovaerts de Koninklijke Harmonie " St Cecilia " uit Humbeek over van Fons Michaux. Pas het dirigeerstokje overgenomen van A. Michaux, legde Paul in Humbeek de klemtoon op aangename muziek. Hedendaagse arrangementen geven ook kleur aan klassieke muziek.

Na publiciteit met " Dances with Tura, ... Abba, ... Wolves, werd flitsende rockmuziek afgewisseld met romantische filmuziek. Schoovaerts ging nog verder met " Koen Crucke in concert " ; hij wilde een gala-avond organiseren voor het groot publiek. Een kleine vijfhonderd toeschouwers beleefden een weergaloze avond.

Wegens ziekte vroeg de heer Weemaels in 1992 aan Paul om het voor hem waar te nemen bij zijn maatschappij de Koninklijke Harmonie " Cecilia " te Vilvoorde.

Paul was niet weinig fier om voor de tweede maal in zijn carriere, het dirigeerstokje over te nemen van zijn vriend en mentor.

Hoe ziet Paul Schoovaerts de toekomst van onze muziekverenigingen ?

" Mijn verwachtingen voor de toekomst zijn : hard werken om tesamen met mijn muzikanten, de jeugd te stimuleren om mee de volksmuziek te beoefenen. Dank zij de moderne muziek, diezelfde jeugd te bewijzen dat een harmonie of orkest geen " straatmuziek " meer spelen, maar zowel klassiek, semi-klassiek, modern als jazz perfect kunnen uitvoeren ".