Hoe landt men in een harmonie?

Op een zekere wijze ben ik in « het magisch mengsel gevallen » toen ik zeer klein was ; onder enkele andere schatten hebben mijn ouders mij de liefde voor muziek overhandigd.
Ik had het geluk in alle soorten muziek te zwemmen (klassiek, jazz, Franstalige liedjes, folklore) sedert het begin. Notenleer in de academie vanaf 6 jaar (in Laken), enkele jaren klavier (daarvoor was ik werkelijk niet begaafd).
Ik hervatte de actieve muziek autodidactisch met de klarinet 20 jaar later tijdens een drie jaar lang verblijf in Afrika. Daar speelde ik af en toe met enkele vrienden van het zangkoor te Kigali.

Na mijn terugkeer naar Brussel was ik af en toe te vinden in de « Stella » (een populair café gelegen in de buurt van de Grote Markt in Brussel). Daar repeteerde een harmonie in het lokaal op het 1ste verdiep. Ik zat telkens te dromen wanneer ik de muzikanten voor mij zag voorbijgaan voor hun wekelijkse herhaling.

Voor enkele jaren zag ik een speelfilm (vraag mij niet dewelke !) die de geschiedenis van een harmonie vertelde in een mijnenstreek et dit heeft mijn belangstelling nog versterkt.

De laatste stap was het bewust worden dat ik een ouderdom bereik (dezelfde als het Atomium), waarbij men zijn dromen moet verwezenlijken, ofwel mag men ze voor goed vergeten...

Op een avond, bij het surfen op Internet, ging ik op zoek naar harmonieën in het Brusselse. En ik viel op de « site » van « De Ster ».
(proficiat voor het werk van de webmaster (1) Michel !).

Ik stuur een e-mail naar Léontine. Ik ontvang snel een vriendelijk antwoord.

Het volgende is U bekend : ik woon een herhaling bij in de "Toots" (2) op een woensdag in januari.

Het repertorium valt mee. Enthousiast onthaal van de voorzitter en van de chef. Ook enige aanmoedigingswoorden voor de beginneling die ik ben.

Het lokaal waar men 5 minuten (soms wel 10) pauze maakt is zeer aangenaam.

Enige repetities en reeds een optrede in Evere. Ik trek mijn jasje aan (iets te groot...) en ik ontdek het plezier voor een publiek te spelen, hem een beetje vreugde en ontspanning te brengen.

Wat mij bevalt in de « Ster » ?
De geraffineerde combinatie van tucht (men begint op tijd, men heeft eerbied voor de instructies van de chef,...) en van goed gezindheid, de groep is ernstig zonder zich serieus te nemen.
De groep is heterogeen, tweetalig (zelfs meer, daar er enkele « niet Belgen » zijn, mededingers van elke ouderdom (Kuifje is niet ver met zijn "van 7 tot 77 jaar"), mannen en vrouwen...
Zonder probleem zit een das naast short en sandalen. Men is daar om voor de vreugde samen te zijn en de liefde voor muziek.

Ondertussen hervatte is mijn muzieklessen voor klarinet met Freddy (het was hoge tijd !); hij heeft veel geduld.

Binnenkort op wel naar Slovenië.

Maar ik stop ermee. Ik moet nog enkele noten herhalen en de tijd gaat snel. De « Ster » is dynamisch, daar er reeds andere aangekomen zijn die nieuwer zijn als ik.

(1) Webmaster = verantwoordelijk voor de uitgave en het onderhouden van een website op Internet.
(2) Ik ben vol bewondering voor de improvisatietalenten van onze nieuwe baron.

Edmond BETTEX, clarinet