Ster: Waar en hoe ben je ermee begonnen muziek te spelen ?

Ik begon met de muziek op de Academie van Evere (in de kelders, onze huidige repetitiezaal voor het slagwerk). Ik was ongeveer 7 jaar oud et in was ondersteund door papa die destijds in deze zelfde school les gaf (wel ja, in principe moest men 8 jaar oud zijn om in de academie te beginnen).

Ster : Waarom en hoe heb je het slagwerk gekozen ?

Geen flauw idee… ik denk dat ik met stokjes in de handen geboren ben. Van zo ver ik het mij kan herinneren, zodra ik kon gaan, liep ik rond de tafel van de eetkamer met een vat waspoeder rond de hals en houten keukenlepels in de handen. Daarbij versleet ik de LP’s met militaire marsen van papa. Later was het de eerste LP van Phil Collins wanneer ik 8 jaar was (hello I must be going). Ik bootste hem na, met de muziek van de helm zo luid mogelijk ingesteld en op een stoel achter mijn slagwerk (de gebroken kop van de buren en van mijn ouders…)

Ster : Speel je ook een ander instrument ?

Neen, maar dit zou mij misschien geholpen hebben om de noten te lezen. Ik speel alleen ritme en op mijn partituren is er geen sleutel aan te geven. Voor notenleer was ik nooit zeer begaafd daar mijn ritme voor mij voldoende was en dat de rest in mijn geval weinig belang had. Voor de rest zijn het de passie en het hart die spelen. En het voordeel is dat de drummer zijn partituur alleen speelt, dientengevolge is hij niet absoluut gedwongen deze te respecteren.

Ster : Heb je nooit eraan gedacht beroepsmuzikant te worden ?

In mijn dromen, zeker… maar niet in de werkelijkheid. Maar stel mij voor de tournee van Genesis als slagwerker mee te maken omdat Chester Thomson zijn pols en twee benen gebroken heeft en ik ben dadelijk voor één jaar onderweg. Vanzelfsprekend met de vriendelijke toestemming van mijn vrouwtje.

Ster : Welk is je beroepsactiviteit ?

Ik volg een vorming als beheerder bij de groep Colruyt.

Ster : Sedert wanneer speel je bij ons en hoe ben je bij ons gekomen ?

De « hoe » is geen vraag daar papa de chef was. En wanneer? Ik denk rond mijn 9 jaar (1983 ???). In augustus, ter gelegenheid van een herhaling heb ik mij kunnen oefenen op de grote trom naast Roger Verhaeren (onze fluitist van toen en grote trom per interim tijdens het verlof). Daarna ging ik over naar de kleine trom met Roger Van Assche, dan naar het slagwerk. Dus, lang geleden. Ik heb een hekel aan ouder te worden, ik kan dus alleen mama bedanken dat ze mij zulke vragen stelt.

Ster : Is het gemakkelijk de zoon te zijn van de chef ?

Wanneer ik kleiner was, niet altijd maar nu ben ik groter dan hij. En daar ik goed ben (en bescheiden, voegt de redactie eraan toe) heeft hij tegen mij niet veel te zeggen. Maar hij kan het niet laten te staan zagen wanneer ik een herhaling mis. En dit is sedert jaren zo gebleven.

Ster: Hoe beleef je de stress die de chef uitstraalt tijdens de laatste repetities vóór een groot concert of het eindejaarsconcert ?

Ik ken hem sedert jaren en ik weet hoe hij functioneert. En achter zijn rug lachen wij met mama, Laurent en Valérie. Men weet hoe hij reageert, hoe hij nerveus wordt en hoe men hem tot kalmte kan brengen.
Ook is het een zware druk op zijn schouders. Daarom monteren bij altijd het slagwerk vooraan op het podium voor de grote concerten. Dit laat mij toe het orkest met hem te “houden” en hem te ondersteunen. Na veel jaren onder zijn leiding kennen wij ons elkaar van buiten en een ogenblik volstaat om het orkest tegen te houden of te doen versnellen. Indien ik beweeg of mij vergis kan het heel orkest met mij bewegen of zich vergissen.
Maar als drummer is het mijn rol, vermits ik alleen op mij zelf kan rekenen, indien ik op het vel niet slaag of indien de slag niet aankomt zal mijn buurman aan de pupiter het niet in mijn plaats doen vermits ik alleen ben om hem te geven. Ook dat is zeer boeiend.

Ster: Zijn er concerten die je meer aantrekken als andere?

Voorzover ze goed zijn, trekken ze me aan. Maar ik ben geen fan van concerten op een ronde kiosk in het midden van een braderie met een afschuwelijke toon. Ik begeleid zeer graag zangers (niet al te klassiek, er moet leven in zitten of het moet mij trillingen brengen), de concerten op de grote markt voor de amplificatie die mijn drums op de ganse Grote Markt doen klinken. De eindejaarsconcerten, ook wanneer de grote concerten mij telkens melancholie bezorgen in de zin: zo veel werk, zo veel voorbereiding, en het si reeds voorbij, men mag afbreken. Voor mij zou het nooit mogen ophouden.

Ster : Speel je ook met een andere groep ?

Enkele jaren geleden heb ik 4 jaar lang met een blues groep gespeeld, waarmee wij een beetje overal in Vlaanderen hebben gespeeld (onder andere het laatste jaar met Willy Janssens aan de baryton).
Maar het was te veel en dan komen kinderen, ander werk, de slaaploze nachten enz. Wie weet? Later nog eens, misschien ?

Ster : Welke muziekstijl hoor je of speel je liever ?

Alle stijlen, wanneer ze mij aanraken. De woorden spelen weinig rol, het is de melodie, de stemmen, de sonoriteiten die val tel zijn. Ik hoor graag de live opnames, de kopersecties, de solos aan de gitaar die scheuren en die de haren op het hoofd doen recht staan (in mijn geval de andere haren…) Maar ik bezit cd’s voor de big bands, hard rock zoals Gun’s & Roses, Nirvana, salsa, klassiekers… Michel Legrand, Alanis Morissette, Sting, enz… enz… en natuurlijk Genesis en Phil Collins.

Ster : Je hebt twee zonen ? Zullen ze de sporen van hun vader in de muziek volgen?

Matthias begon dit jaar met de cello om later contrabas te spelen en Lucas zegt altijd dat hij mijn plaats wil stelen. We zullen zien. Indien de muziek hen hetzelfde geluk kan brengen als aan mij, dit is alles dat ik kan wensen.

Ster : Heb je andere hobbies ?

Voor wijnen heb ik een echte passie. Vooral de Franse want ze blijven de grootste door hun wijncultuur en hun grondgebied. Door een wijn kan ik evenveel trillingen en sterren beleven als door de muziek. Welk een vreugde bij het genieten ven een Cheval Blanc 1975 of een Vieux Château Certan van 1959, en dan er aan denken dat er mensen zijn die hun liefde en hun werk in deze flessen gebracht hebben, en dat ze misschien niet meer op deze wereld zijn, ofwel reeds zeer oud geworden zijn. Door hun flessen leven ze nog ergens en dit is alleen maar geluk. Wijn is verwisselen, praten, mensen ontmoeten… Eindelijk een sociale rol zoals de muziek.

Ster : Wat zou je aan de jonge muzikanten van het orkest willen overbrengen ?

Muziek is werk en verplichtingzen, luister naar de raad van de chef… maar neem uw plezier, wees niet bang om te blazen, laat u gaan en geniet een maximum, het zal alleen geluk zijn.

Het is niet gemakkelijk een interview van zijn eigen zoon te maken. Je bent gegroeid in de harmonie, je maakt deel uit van de meubelen zoals men zegt, en dit is niet altijd een voordeel, daarvan ben ik bewust. Het is waar dat de chef zaagt wanneer je er niet bent maar ik weet dat hij over jou zeer fier is. Van harte willen we je bedanken voor alles wat je voor de harmonie doet, zowel op muzikaal vlak als in de hoedanigheid van « kok » ter gelegenheid van de eetdagen. We wensen je ook veel succes toe in je beroepsloopbaan. Nog eens DANK voor alles.