M

DUCHESNE Benoit Evere

, door Michel Possoz

Ouderdom : 22 jaar

Nationaliteit : Belg

Ster : Waar en hoe heb je de muziek geleerd?

Op de academie te Tongeren wanneer ik zeven was. Eerst heb ik met een jaar initiatie aan de muziek moeten beginnen omdat ik op papier nog te jong was om de notenleer te volgen.

Ster : Waarom heb je de klarinet gekozen?

De klarinet was een hulpinstrument. Wanneer ik klein was had ik een enorme bewondering voor orgelmuziek. Wanneer mij gezegd werd dat ik eerst 9 jaar piano moest leren alvorens met de orgel te beginnen was de keuze duidelijk. Ik keerde mij naar de saxofoon. Gelukkig kon ik direct ingeschreven worden. Men is naar de leraar saxofoon gegaan en hij heeft mij ook ontgoocheld: mijn handen waren te klein. Hij heeft mij dan aangeraden met de klarinet te starten, met de gezegde dat ik saxofoon zou mogen spelen wanneer mijn handen zouden gegroeid hebben.

Ster : Speel je ook van een ander instrument?

Bijkomstig speel ik ook bas klarinet, ik kan lawaai maken met een saxofoon en ik ben met de trompet begonnen in januari.

Ster : Welk is jouw beroep?

Na mijn wetenschappelijke humanioras, waarvan de voltooing door mijn ouders opgelegd was, mocht ik ondernemen wat ik wenste sedert de ouderdom van 14-15 jaar : het herstellen van muziekinstrumenten. Wanneer ik aan het einde kwam van mijn leertijd bij Music Company in Brussel heb ik naar stages gezocht in het buitenland. Het is wel zo dat, zonder door iemand van het beroep geïntroduceerd te worden, het niet gemakkelijk is zich te laten aanvaarden. Er moest dus iets gedaan worden : de noodzakelijke vorming bekomen om als zelfstandige te werken… maar er mag niet vergeten worden dat men met de administratieve traagheid van de VDAB rekening moet houden, eerst dat hij aanvaard dat je over de noodzakelijke hoedanigheden beschikt om de kursussen te volgen, dan… dat hij het inschrijvingsdossier uit de schuif haalt. Nu zijn wij zo ver. In oktober zal ik met mijn activiteit als blaasmuziekinstrumentenhersteller in Tongeren starten.

Ster : De muziek bekleed dus een grote plaats in jouw leven?

De muziek heeft geen grote plaats in mijn leven, het IS mijn leven. Muziek vertelt dikwijls meer als woorden en dat vind ik geniaal. Wie mij zou vragen de muziek te laten vallen of een muzikale activiteit te laten gaan zou voor mij geen echte vriend of vriendin zijn.

Ster : Hoe lang ben je reeds in ons midden?

Ik moet bij de Ster in juli 2003 begonnen hebben. Het was louter als versterking, met het oog op de tournee in Slovenië. Deze prestatie heeft helaas niet kunnen plaats vinden maar, na enkele herhalingen was ik door de virus aangetast… ik ben gebleven.

Ster : Hoe voel je jezelf bij ons, is er een groot verschil van harmonie tot harmonie?

Hier voel ik me uiterst goed. Ook daarom, al ik niet in Brussel woon, kom ik nog regelmatig. Iedere harmonie heeft haar eigen geschiedenis, haar ziel, haar ideeën. Dit kan zeer verschillend zijn. De sfeer is vooral gedynamiseerd door de chef en de voorzitter, zonder de meer discrete maar zeer noodzakelijke medewerking van de helpers te vergeten (secretariaat, voorbereiden van de zaal, bibliothecaris,…)

Ster : Hoe beleef je de concerten op de Grote Markt te Brussel?

De concerten op de Grote Markt zijn grandioos ! De stemming is er goed, er zijn zelfs mensen in het publiek die voor een beetje ontspanning zorgen. Ondanks de zon in de ogen en de micro’s aan de voeten is de gewoonlijke muzikale kwaliteit altijd aanwezig!

Ster : Welke muziekstijl hoor je of speel je het liefst?

Ik luister graag naar iedere muziekstijl, maar geen rap, inzoverre men dit muziek mag noemen. Ook speel ik graag alles, ook wanneer ik het niet altijd kan!

Ster : Welk bericht zou je aan de muzikanten van het orkest willen brengen?

Muziek geeft aan iedereen, man of vrouw, ouderdom of huidkleur spelen geen rol, de kans zich te verstaan en gevoelens door middel van noten te verdelen.

Daar de jeugd de toekomst van de maatschappij is, stel ik voor aan de ervaren muzikanten de “relève” te motiveren en aan te trekken, om verder dit rijkdom met een onschatbare waarde dat de goede gezindheid en het geluk zijn, te delen.

Aan de jongeren van het orkest, die het geluk hebben nog in de academieën te leren wil ik zeggen dat ze aan hun klasgenoten aanraden zonder vrees te komen, om de rijkdommen van een maatschappij te ontdekken. Daar zullen ze de tips en de ervaring van de ouderen leren kennen, terwijl ze ook hun kunst kunnen uitoefenen. Dit alles gebeurt in een onderlinge eerbied van de generaties, een waarde die heden ten dage dikwijls onbestaanbaar is.

N.B.

Duchesne